«Δεν ξέρω αν υπάρχει Παράδεισος, αλλά είμαι σίγουρος ότι ακόμη και αν δεν υπάρχει, θα πρέπει να φτιαχτεί για ανθρώπους σαν τη μητέρα μου». Αυτή είναι μια από τις συγκλονιστικές φράσεις στην ανάρτηση που έκανε ο Βαγγέλης Χαρισόπουλος για να αποχαιρετίσει τη μητέρα του, Ευπραξία, που έφυγε από τη ζωή πριν από μερικές μέρες.
Οι τελευταίοι δυο μήνες ήταν δύσκολοι για εκείνη, όπως έγραψε ο Βαγγέλης Χαρισόπουλος στο κείμενο του αποχαιρετισμού. Ή μάλλον, όχι αποχαιρετισμού, αφού η μητέρα του θα ζει για πάντα στην καρδιά του. Είναι ένα κείμενο, όπως έγραψε ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής για να “πει” σε όσους το διαβάσουν ότι πρέπει να λένε “σ’ αγαπώ” στους ανθρώπους τους, όσο ακόμα τους έχουν κοντά τους.
Ο Βαγγέλης Χαρισόπουλος περιγράφει πως η μητέρα του τον έκανε καλύτερο άνθρωπο, πως πάλεψε σε όλη της τη ζωή για να προσφέρει και πως πέντε φορές νίκησε τον θάνατο.
Έγραψε για την “Ευπραξούλα” του ο Βαγγέλης Χαρισόπουλος
«Η μαμά, η γλυκιά Ευπραξία μας, που αγάπησαν ακόμη και άνθρωποι που δεν την είχαν γνωρίσει, δεν μένει πια εδώ. Έφυγε, ξεκουράστηκε, μετά από δίμηνη επίπονη νοσηλεία.
Τα τελευταία 5 χρόνια ήταν γεμάτα νοσοκομεία. Μεγάλη ταλαιπωρία, πολύς πόνος, αλλά συνεχείς νίκες εναντίον του θανάτου. Η μάνα μας τον κέρδισε το Χάρο, πάνω από 5 φορές. Κάθε φορά οι γιατροί μου λέγανε: “Η μητέρα σας είναι μεγάλη σε ηλικία και με πολλά προβλήματα. Να ξέρετε ότι κινδυνεύει”.
Την πρώτη φορά τρομοκρατήθηκα, μετά όμως χαμογελούσα γιατί ήξερα ότι η Ευπραξούλα θα κέρδιζε ακόμη μια μάχη. Κέρδισε τόσες φορές, αλλά ήρθε η ώρα να ξεκουραστεί.
Θέλω να απευθυνθώ σε όσους από εσάς έχετε μεγάλους γονείς. Να ξέρετε ότι το μεγαλύτερο φάρμακο και θεραπεία που μπορείτε να χαρίσετε στους γονείς σας, δεν είναι ούτε τα χάπια, ούτε τα μηχανήματα οξυγόνου. Είναι να τους λέτε συνέχεια “σ αγαπώ” και να τους χαρίζετε μια μεγάλη αγκαλιά.
Τα τελευταία χρόνια δεν την άφηνα από την αγκαλιά μου, και αυτό με έκανε καλύτερο άνθρωπο. ΑΥΤΗ με έκανε καλύτερο άνθρωπο. Η Ευπραξούλα μας. Όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, θέλω αυτό το ποστ να σας κάνει να χαμογελάσετε. Γιατί αυτή η γυναίκα δίδαξε σε όποιον την γνώρισε, τι θα πει αγάπη. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη χαρά που μπορεί να έχει κάποιος στη ζωή. Η αγάπη.
Δεν ξέρω αν υπάρχει Παράδεισος, αλλά είμαι σίγουρος ότι ακόμη και αν δεν υπάρχει, θα πρέπει να φτιαχτεί για ανθρώπους σαν τη μητέρα μου. Δεν της λέω αντίο γιατί θα ζει μέσα μου για πάντα. Μαμά, φως μου, ψυχή μου, ζωή μου, σ’ αγαπώ.
Σε ευχαριστώ για όλα Ευπραξούλα μου».
