Η Μαρία Σράιβερ μίλησε ανοιχτά για το «σκληρό» διαζύγιό της από τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, αλλά και πώς ο σοκαριστικός χωρισμός την άφησε «τρομοκρατημένη». Το διαζύγιο του ζευγαριού οριστικοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2021.
Στο νέο της βιβλίο με τίτλο «I Am Maria», η 69χρονη Μαρία Σράιβερ μιλά για τις συνέπειες του διαζυγίου της με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, το 2011 μετά από 25 χρόνια γάμου, κάνοντας λόγο για μια περίοδο έντονης συναισθηματικής κατάρρευσης και προσωπικής αναζήτησης. Ακόμα περιγράφει το τέλος του γάμου τους ως καταλυτικό σημείο που την οδήγησε σε βαθιά αναθεώρηση της ζωής της και σε πολύμηνη εσωτερική πάλη με την ταυτότητα και την αξία της.
Η συγγραφέας και δημοσιογράφος, που έχει τέσσερα παιδιά με τον Σβαρτσενέγκερ, αποκαλύπτει πως ο χωρισμός της συνέπεσε με την απώλεια και των δύο γονιών της, της Γιούνις Κένεντι Σράιβερ και του Σάρτζεντ Σράιβερ κάτι που έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.
«Ο γάμος μου διάρκειας 25 ετών κατέρρευσε», γράφει σε απόσπασμα που δημοσίευσε το People. «Μου ράγισε την καρδιά, διέλυσε την ψυχολογία μου, κατέρριψε ό,τι είχε απομείνει από εμένα. Χωρίς τον γάμο μου, τους γονείς μου και μια δουλειά, η χρόνια, μεγάλη μου άρνηση διαλύθηκε μονομιάς».
Αν και δεν επεκτείνεται στις λεπτομέρειες που οδήγησαν στο τέλος του γάμου – λίγο πριν ο Σβαρτσενέγκερ παραδεχτεί δημόσια ότι είχε αποκτήσει παιδί με οικιακή βοηθό της οικογένειας, τη Μίλντρεντ Μπάενα – η Σράιβερ περιγράφει με στο βιβλίο της, την ψυχική επιβάρυνση που βίωσε.
«Ήμουν βυθισμένη στη θλίψη και γεμάτη σύγχυση, θυμό, φόβο, λύπη και άγχος. Δεν ήξερα ποια ήμουν, πού ανήκω. Ήταν σκληρό. Ήμουν τρομοκρατημένη», γράφει. Παρά την προσωπική της κατάρρευση, η Σράιβερ τονίζει ότι τα παιδιά της έμειναν στο πλευρό της και έδειξαν τεράστια ωριμότητα.
Η ίδια σημειώνει πως ο χωρισμός της ανέδειξε βαθύτερες ανασφάλειες που κουβαλούσε ως μέλος της οικογένειας Κένεντι, όπως την αίσθηση πως «η Μαρία δεν είναι αρκετή» κι έτσι στράφηκε σε κάθε πιθανό μέσο βοήθειας: θεραπευτές, εναλλακτικούς θεραπευτές, μοναστήρια, ακόμα και μέντιουμ.
Η πραγματική διέξοδος ήρθε, όμως, μέσα από τη γραφή. «Άρχισα να γράφω από ένα βαθύ, ειλικρινές σημείο μέσα μου», εξηγεί.
«Μέσα από την ποίηση ανακάλυψα μια γυναίκα που ζούσε με τον φόβο ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ανταποκριθεί στην οικογενειακή κληρονομιά της. Που είχε μάθει να μετρά την αξία της με απάνθρωπα κριτήρια. Που απέφευγε τη θλίψη και το τραύμα για μια ολόκληρη ζωή. Κι όταν τελικά άφησα να ξεσπάσει όλος αυτός ο συσσωρευμένος πόνος, ήταν σαν ένα τσουνάμι που με παρέσυρε», προσθέτει.
Πληροφορίες από New York Post
