Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Άρης Σερβετάλης έχει μιλήσει για τη βαθιά του πίστη στον Θεό, ενώ παράλληλα κάποιες άλλες ο γνωστός ηθοποιός έχει κάνει αιχμηρές δηλώσεις για καίρια θέματα, όπως είναι η άμβλωση.
«Θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο όπου το πρόσωπο του ανθρώπου θα είναι φωτεινό, τα μάτια του λαμπερά και ακτινοβόλα η καρδιά του καθαρή και ο νους του φωτισμένος. Σε έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος δεν θα κρύβεται, δεν θα δικαιολογείται, δεν θα εκμεταλλεύεται, δεν θα αποταμιεύει, δεν θα φθονεί, δεν θα επιβάλλει, δεν θα χειραγωγεί, δεν θα εκφοβίζει, δεν θα εξαγοράζει, δεν θα εκβιάζει, δεν θα καπηλεύεται, δεν θα εξουσιάζει, δεν θα υποκρίνεται, δεν θα φοβάται, δεν θα απειλεί και δεν θα σκοτώνει», δήλωσε -μεταξύ άλλων- ο Άρης Σερβετάλης μιλώντας στην εφημερίδα Karfitsa και τη δημοσιογράφο Φιλίππα Βλαστού.
Παράλληλα, ο ηθοποιός αναφέρθηκε και στάση των ανθρώπων απέναντι στην κοινωνία, τονίζοντας: «Αρκετές φορές κρυβόμαστε πίσω από τον όρο κοινωνία. Αποφεύγουμε να πάρουμε θέση στα πράγματα που μας αφορούν και που πιστεύουμε γιατί η “κοινωνία επιτάσσει” κάτι άλλο. Φοβούμενοι πως θα μας χαρακτηρίσουν ή θα μας στιγματίσουν. Επίσης, γινόμαστε αδρανείς μπροστά σε μια κοινωνία που νοσεί διότι οι ίδιοι νοσούμε. Η όποια αλλαγή έρχεται από τον δικό μας μικρόκοσμο. Ο αγώνας να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και να τον μετατοπίσουμε είναι ένα γεγονός που έχει άμεση επίδραση και αντίκτυπο στον κόσμο όλο».
Επίσης ο Άρης Σερβετάλης σχολίασε το γεγονός ότι τα υλικά αγαθά σε πολλές περιπτώσεις έχουν αποκτήσει τεράστια δύναμη στα χέρια των ανθρώπων.
«Η υλικότητα έχει θεοποιηθεί. Η επιτυχία έχει εξαρτηθεί από την απόκτηση αγαθών, η ικανοποίηση έχει συνδεθεί με την κατανάλωση αγαθών, οι επιθυμίες έχουν ταυτιστεί με την υλικότητα. Ο άνθρωπος όμως είναι ψυχοσωματικό πλάσμα. Έχει σώμα και ψυχή. Όταν υπερτροφεί το πρώτο η ψυχή νοσεί, φωνάζει. Δεν τρέφεται, είναι παραμελημένη και σίγουρα δεν ικανοποιείται με αυτά που αρέσουν στο σώμα. Ο άνθρωπος θελημένα “σκότωσε” τον Θεό για να μην ελέγχεται. Όπως έλεγε και ο Ντοστογιέφσκι, χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται», δήλωσε, ο Άρης Σερβετάλης.
«Δεν είναι όμως όλα προς όφελος του ανθρώπου. Δεσμευόμενος και εξαρτώμενος από την ύλη αποκλειστικά, ο άνθρωπος δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα κτήνος που θα σκοτώσει για να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί. Μάλιστα, γίνεται και χειρότερος από το κτήνος γιατί το ζώο όταν χορτάσει σταματάει, ενώ ο άνθρωπος με μανία αποκτά και αποθηκεύει. Επομένως, μέσα στη ζούγκλα της υλικότητας ο άνθρωπος που θέλει να γίνει Θεός στη θέση του Θεού θα υποτάξει, θα υποδουλώσει, θα εξουσιάσει για να επιτύχει τον μάταιο σκοπό του. Ξεχνά όμως πως ο θάνατος τον περιμένει στη γωνία», πρόσθεσε.
Τέλος αναφέρθηκε στο πώς έχει επηρεάσει τη ζωή των ανθρώπων η επιστήμη και η εξέλιξη της τεχνολογίας, αναφέροντας: «Εξαρτάται πώς χρησιμοποιείται. Είναι ένα καταπληκτικό επίτευγμα η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης που μπορεί να ευεργετήσει τον άνθρωπο με την ορθή χρήση αλλά και να τον καταδυναστεύσει με την λανθασμένη χρήση και την κατάχρηση. Η τεχνολογία και η επιστήμη έγιναν για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για την επιστήμη και την τεχνολογία. Αν δεν το κατανοήσουμε βαθιά αυτό, τότε η δυστοπία θα μας επισκιάσει».
