Οι αλλαγές στο σωματικό βάρος – ή μάλλον η έλλειψη αυτών – ενδεχομένως να σχετίζονται με τον κίνδυνο παιδικής παχυσαρκίας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «JAMA Network Open».
Χρηματοδοτούμενη από τον αμερικανικό φορέα «Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας» (NIH), η μελέτη περιέλαβε 9.483 παιδιά σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες που αποτελούν μέρος του ερευνητικού προγράμματος ECHO και παρακολούθησε τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) των παιδιών από τη βρεφική ηλικία έως την ηλικία των εννέα ετών. Οι ερευνητές για την παιδική παχυσαρκία εξέτασαν δεδομένα βάρους και ύψους που συλλέχθηκαν με την πάροδο του χρόνου από ιατρικά αρχεία, αναφορές φροντιστών και μετρήσεις αυτοπροσώπως ή στο σπίτι. Παρακολούθησαν πως άλλαζε ο ΔΜΣ των παιδιών καθώς μεγάλωναν και αναζήτησαν πρότυπα που σχετίζονται με εμπειρίες στην πρώιμη ζωή.
Οι ερευνητές εντόπισαν δύο διακριτά πρότυπα ανάπτυξης. Τα περισσότερα παιδιά (89,4%) ακολούθησαν μια τυπική καμπύλη, με τον ΔΜΣ να μειώνεται στην πρώιμη παιδική ηλικία (1-6 ετών) πριν αυξηθεί σταδιακά ξανά. Αλλά μια μικρότερη ομάδα ακολούθησε μια τροχιά, κατά την οποία ο ΔΜΣ παρέμενε ο ίδιος έως την ηλικία των 3,5 ετών και στη συνέχεια είχε απότομη αύξηση ως τα εννιά έτη. Τα παιδιά στην ομάδα αυτή ήταν πιο πιθανό να αναπτύξουν παχυσαρκία μέχρι την ηλικία των εννέα ετών, με μέσο ΔΜΣ υψηλότερο από το 99ο εκατοστημόριο.
«Το γεγονός ότι μπορούμε να εντοπίσουμε ασυνήθιστα πρότυπα ΔΜΣ ήδη από την ηλικία των τριάμιση ετών δείχνει πόσο κρίσιμη είναι η πρώιμη παιδική ηλικία για την πρόληψη της παχυσαρκίας», δηλώνει η ερευνήτρια Τσανγκ Λιου από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
