Η χειρουργική του θυρεοειδούς έχει εξελιχθεί ριζικά τα τελευταία χρόνια. Από μια παραδοσιακή και συχνά «ίδια για όλους» επέμβαση, έχει πλέον μετατραπεί σε μια προσεκτικά σχεδιασμένη και εξατομικευμένη πράξη, προσαρμοσμένη στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ασθενούς. Η πρόοδος αυτή βασίζεται σε τρεις άξονες: την ένταξη προηγμένων τεχνολογιών στη χειρουργική πράξη, την εξειδίκευση των χειρουργών στις επεμβάσεις της ενδοκρινικής χειρουργικής και στη νέα τεχνολογία και την εξατομικευμένη προσέγγιση.
Εξατομίκευση: Η Επέμβαση Προσαρμόζεται στον Ασθενή – Όχι το Αντίστροφο
Η θυρεοειδεκτομή στη νέα εποχή γίνεται από χειρουργούς με εκπαίδευση και ακαδημαϊκή γνώση στις παθήσεις των ενδοκρινών αδένων, οι οποίοι κατέχουν την εμπειρία να σχεδιάσουν τη σωστή επέμβαση λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε ασθενής είναι μοναδικός – με διαφορετική διάγνωση, ανατομία, αισθητικές ευαισθησίες και προσδοκίες.
Οι σύγχρονες επεμβάσεις θυρεοειδεκτομής σχεδιάζονται πλέον εξατομικευμένα, με βάση :
- πρωτίστως την ορθή διάγνωση (καλοήθεις όζοι, υπερθυρεοειδισμός, καρκίνος ,μεταστάσεις, γενετικός έλεγχος)
- την ευαισθησία του ασθενούς για το αισθητικό αποτέλεσμα και τη φωνή του
- το προφίλ κινδύνου και τις συνοδές παθήσεις,
- την ηλικία, το φύλο και τον τρόπο ζωής,
- τις προτιμήσεις και ανησυχίες του ασθενούς.
Αυτό σημαίνει πως για κάθε ασθενή μπορεί να επιλεγεί διαφορετική τεχνική όπως:
- οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές με τομές στο λαιμό (MINET,MIVAT)
- οι καινοτόμες τεχνικές χωρίς εμφανή ουλή, όπως τη διαστοματική (TOETVA) ή η θυρεοειδεκτομή από τη μασχάλη με χρήση ενδοσκοπικών εργαλείων ή ρομποτικών συστημάτων.
- Η συμβατική προσπέλαση
Μπορεί να αφαιρεθεί όλος ο αδένας ή μέρος του, να αφαιρεθούν λεμφαδένες ή όχι, να γίνει θυρεοειδεκτομή σε 1 ή 2 στάδια, να επιλεγούν σε ηλικιωμένους ή ασθενείς με άλλα νοσήματα τεχνικές χαμηλής καταπόνησης και ταχείας ανάρρωσης.
Τεχνολογία στην Υπηρεσία της Ιατρικής Ακρίβειας
Σύγχρονες τεχνολογικές εφαρμογές έχουν ενσωματωθεί στην καθημερινή πρακτική εκπαιδευμένων σε αυτές χειρουργών για να εξασφαλίσουν μέγιστη ασφάλεια, λειτουργικότητα και βελτιωμένο αισθητικό αποτέλεσμα όπως:
Ενεργειακή Αιμόσταση
Εργαλεία που χρησιμοποιούν ενέργεια (υπερήχων, ηλεκτρική) επιτρέπουν την ταυτόχρονη κοπή και αιμόσταση με ελάχιστη αιμορραγία και θερμική βλάβη. Αυτό μεταφράζεται σε μικρότερη ουλή, ταχύτερη επέμβαση, μικρότερο τραύμα και πιο ήπια μετεγχειρητική εμπειρία.
Νευροπαρακολούθηση (IONM)
Η προστασία της λειτουργίας των φωνητικών χορδών είναι ο πιο σημαντικός χειρουργικός χρόνος. Οι χειρουργοί παρακολουθούν με ειδικά συστήματα σε πραγματικό χρόνο το λαρυγγικό νεύρο, μειώνοντας τον κίνδυνο φωνητικών βλαβών ιδιαίτερα χρήσιμο σε επαναληπτικά χειρουργεία ή κακοήθειες.
Αυτοφθορισμός Παραθυρεοειδών
Μέσω υπέρυθρου φωτός και ειδικών καμερών οι παραθυρεοειδείς αναγνωρίζονται χωρίς χορηγούμε ουσίες σκιαγράφησης και αποφεύγεται η τυχαία αφαίρεσή τους και διατηρούνται ασφαλείς, προστατεύοντας σας από υποασβεστιαιμία.
Τεχνητή Νοημοσύνη (AI)
Η AI φέρνει την επανάσταση στην εξατομίκευση. Μέσω έξυπνων αλγορίθμων:
- αναλύονται υπερηχογραφήματα για ορθότερη ταξινόμηση των όζων και διάγνωση
- εκτιμώνται εξατομικευμένα οι κίνδυνοι κάθε ασθενούς,
- χαρτογραφείται η ανατομία για χειρουργικό σχεδιασμό ακριβείας,
- συνεισφέρει στη ρομποτική υποβοήθηση σε χωρίς εμφανείς τομές επεμβάσεις (TOETVA, transaxillary),
- σχεδιάζει προσομοιωτές εκπαίδευσης νέων χειρουργών.
- και σύντομα θα επιτρέπεται η πρόγνωση επιπλοκών και την πρόβλεψη της πορείας νόσου με βάση μεγάλο όγκο δεδομένων.
Πανεπιστήμια όπως το Harvard, το Stanford, η Mayo Clinic, ήδη εφαρμόζουν ή μελετούν τέτοια μοντέλα «έξυπνης χειρουργικής».
Τι Μας Επιφυλάσσει το Μέλλον
Το μέλλον της χειρουργικής του θυρεοειδούς κινείται προς ακόμα πιο ακριβή, ανώδυνη και εξατομικευμένη φροντίδα. Ερευνητικά κέντρα όπως το MIT, το Imperial College London εργάζονται πάνω σε:
- Αυτοματοποιημένη αναγνώριση νεύρων και αδένων σε πραγματικό χρόνο με συστήματα υποβοηθούμενης όρασης (computer vision),
- AI-υποστηριζόμενους ρομποτικούς βραχίονες με αναπροσαρμογή κινήσεων σε χιλιοστά του δευτερολέπτου,
- “Predictive surgery” με χρήση μεγάλου όγκου δεδομένων για πρόβλεψη επιπλοκών προτού καν ξεκινήσει η επέμβαση,
- και βελτιωμένα διεγχειρητικά φθορίζοντα markers, που θα επιτρέπουν ακριβέστερη εντοπισμό και διατήρηση των παραθυρεοειδών και νεύρων.
Στο άμεσο μέλλον, κάθε ασθενής θα διαθέτει ένα “ψηφιακό προφίλ θυρεοειδούς” – έναν χάρτη ανατομίας και κινδύνου που θα καθοδηγεί την επέμβαση σε πραγματικό χρόνο, με σχεδόν μηδενικό περιθώριο λάθους. Η συνδυαστική χρήση ρομποτικής, AI, και εικονικής χαρτογράφησης θα προσφέρει χειρουργική εμπειρία εξατομικευμένη στο DNA του κάθε ασθενούς.
Γράφει ο Πούλιος Ευθύμιος, Χειρουργός, Αναπλ. Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής ΥΓΕΙΑ
