Το βιβλίο «Η Σφαγή της Κεφαλονιάς και ο εφτάψυχος Ιταλός» των Σταύρου Τζίμα και Μαρίνας Γούσια. Πρωταγωνιστής ο Μπρούνο Μπερτόλντι, λοχίας της ιταλικής μεραρχίας Άκουι, που έζησε για να διηγηθεί όσα θα έμοιαζαν απίστευτα, αν δεν ήταν αληθινά.
Τον Σεπτέμβριο του 1943, μετά την ανακωχή της Ιταλίας με τους Συμμάχους, οι άλλοτε σύμμαχοι Γερμανοί κατηγόρησαν τους Ιταλούς στρατιώτες για προδοσία. Στην Κεφαλονιά, περίπου 12.000 Ιταλοί της μεραρχίας Άκουι αρνήθηκαν να παραδοθούν και συγκρούστηκαν με τις γερμανικές δυνάμεις. Η απάντηση των Ναζί ήταν φονική: περίπου 5.000 Ιταλοί εκτελέστηκαν μαζικά, σε μία από τις μεγαλύτερες σφαγές στρατιωτών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μέσα στο χάος, ο λοχίας Μπερτόλντι, οδηγός του ταξίαρχου Γκέρτσι, βρέθηκε με την κάνη ενός αυτόματου να τον σημαδεύει στο πρόσωπο. «Μάνα μου, πάει, τελείωσαν όλα…», σκέφτηκε, κλείνοντας τα μάτια του. Όμως ο Γερμανός στρατιώτης δεν πάτησε τη σκανδάλη. Το «καντήλι» του Ιταλού λοχία δεν είχε σβήσει ακόμα.
Επτά ζωές και ένα πλοίο που βυθίστηκε
Λίγες ημέρες μετά, ο Μπερτόλντι μεταφέρθηκε μαζί με άλλους αιχμαλώτους για επιβίβαση στο πλοίο Ardena, με προορισμό την Αθήνα. Λίγο πριν αποπλεύσει, απομακρύνθηκε από το κατάστρωμα. Το πλοίο ανατινάχθηκε και βυθίστηκε, παρασύροντας στον θάνατο σχεδόν όλους τους 840 Ιταλούς που ήταν πάνω σε αυτό. Ο λοχίας απέφυγε ξανά τον θάνατο.
Από τον Χίτλερ στον Στάλιν
Ωστόσο, η μοίρα τον ήθελε να γνωρίσει και άλλη κόλαση. Αιχμαλωτίστηκε από τους Σοβιετικούς και μεταφέρθηκε στα βάθη της Ρωσίας, σε ένα μαρτυρικό ταξίδι μέσα σε βαγόνια που κατέληξε στο διαβόητο στρατόπεδο Rada 88 στο Ταμπόφ, κοντά στη Μόσχα.
Εκεί, όπως αφηγείται, «άνθρωποι έφαγαν ανθρώπους». Πτώματα ξεθάβονταν για να αφαιρεθούν καρδιές και συκώτια. Ο ίδιος δεν έφτασε σε αυτό το σημείο, αλλά παραδέχεται πως για να επιβιώσει έφτασε να τρώει ζωντανούς βατράχους.
Η επιστροφή στο θαύμα
Στις 13 Οκτωβρίου 1945, έπειτα από χρόνια πείνας, κακουχιών και θανάτου, ο Μπερτόλντι αναχώρησε από την Τασκένδη για τη Βιέννη. Παραμονές Χριστουγέννων έφτασε στο χωριό του, το Καστελνουόβο της Βαλσουγκάνα, μέσα σε χιόνια 80 πόντων. «Φαίνεται πως όταν κάποιος δεν είναι να πεθάνει, δεν πεθαίνει», είπε αργότερα ο ίδιος.
Ο άγνωστος σωτήρας και η αναγνώριση
Για είκοσι χρόνια κανείς δεν ήθελε να ακούσει την ιστορία του. Ως το 2001, όταν η επίσκεψη του Ιταλού Προέδρου Κάρλο Ατσέλιο Τσάμπι στην Κεφαλονιά έφερε στο φως τη σφαγή και τους ελάχιστους επιζώντες της.
Ο Μπερτόλντι επέστρεψε στο νησί επτά φορές, αναζητώντας – μάταια – τον Γερμανό στρατιώτη που του χάρισε τη ζωή. Πίστευε όμως ακλόνητα πως του χρωστούσε την ύπαρξή του.
Ο «εφτάψυχος» που νίκησε τον θάνατο
Καθώς γραφόταν το βιβλίο, ο Μπρούνο Μπερτόλντι διένυε το 107ο έτος της ζωής του. Η μαρτυρία του αποτελεί ίσως το πιο συγκλονιστικό τεκμήριο ανθρώπινης αντοχής, αλλά και ένα σκληρό υπενθύμισμα για τα εγκλήματα που διέπραξε ο φανατισμός στον 20ό αιώνα.
