Η ιστορία των Πρώτων Κυριών των ΗΠΑ αποκαλύπτει πώς κάθε εποχή μίλησε μέσα από τα φορέματα, τα χρώματα και τις επιλογές τους. Από τη Μάρθα Ουάσινγκτον έως τη Μελάνια Τραμπ, οι Πρώτες Κυρίες των ΗΠΑ δεν φορούσαν απλώς ρούχα, φορούσαν μηνύματα. Κάθε φόρεμα, κάθε χρώμα, κάθε λεπτομέρεια ήταν προσεκτικά επιλεγμένη για να στείλει ένα μήνυμα στον κόσμο: για τη δύναμη, την αξιοπρέπεια, την αλλαγή ή ακόμα και την εικόνα μιας χώρας που ήθελε να φαίνεται σύγχρονη.
Το νέο βιβλίο The Look, που καταγράφει την ενδυματολογική πορεία της Μισέλ Ομπάμα, υπενθυμίζει ότι η μόδα των Πρώτων Κυριών ποτέ δεν ήταν απλώς μόδα. Ήταν εργαλείο πολιτικής, καθρέφτης κοινωνικών αλλαγών και παράθυρο στη δύναμη της εικόνας.
Όπως γράφει η καθηγήτρια Φάρα Τζασμίν Γκρίφιν στον πρόλογο του βιβλίου: «Το look, όπως και η γυναίκα που το φορούσε, ήταν τολμηρό, ισχυρό, οραματικό».
Το βιβλίο περιλαμβάνει μαρτυρίες από τον στενό κύκλο της Μισέλ Ομπάμα – τη στιλίστρια Μέρεντιθ Κουπ, τον makeup artist Καρλ Ρέι και τις hairstylists Γιένε Νταμτέου και Ντζέρι Ράντγουεϊ – και φωτίζει τις επιλογές πίσω από τα κοσμήματα, τις βραδινές τουαλέτες και τα φώτα.
Όμως η Ομπάμα δεν ήταν η πρώτη Πρώτη Κυρία που είχε συνειδητοποιήσει το βάρος της εικόνας.
Από τη Μάρθα Ουάσινγκτον έως τη Μελάνια Τραμπ, σχεδόν 2,5 αιώνες ενδυματολογικής ιστορίας αποκαλύπτουν κάτι κοινό: η μόδα για τις Πρώτες Κυρίες ήταν πάντοτε περισσότερο πολιτική πράξη παρά προσωπική επιλογή.
«Η Πρώτη Κυρία δεν έχει επίσημο ρόλο στο Σύνταγμα, αλλά η εικόνα της συχνά μιλά πιο δυνατά κι από τις ομιλίες του προέδρου», εξηγεί η ιστορικός Έιναβ Ραμπίνοβιτς-Φοξ, ειδική στην πολιτική της μόδας.
Η Μισέλ Ομπάμα αποκάλυψε πρόσφατα σε συνέντευξή της στο Good Morning America ότι οι ενδυματολογικές της επιλογές δεν ήταν τυχαίες: «Σκέφτηκα πολύ τι ήθελα να εκφράσω με τα ρούχα μου. Ήθελα να μιλήσω για την ένταξη, την πολυμορφία, τη δημιουργία ευκαιριών, και η μόδα ήταν ένα από τα μέσα που μου επέτρεψαν να το κάνω αυτό».
Μάρθα Ουάσινγκτον – Η «Μητέρα του Έθνους» που όρισε το πρότυπο (1789–1797)
Η πρώτη Πρώτη Κυρία της ιστορίας είχε μια δύσκολη αποστολή: να δημιουργήσει έναν ρόλο που δεν υπήρχε. Και βρέθηκε να ισορροπεί ανάμεσα στη μεγαλοπρέπεια που επέβαλε το πρωτόκολλο και την ανάγκη του νεογέννητου έθνους να μην μοιάζει σε ευρωπαϊκή μοναρχία.
