Πριν από μια δεκαετία, η αυτόνομη οδήγηση παρουσιαζόταν ως το νέο big thing της αυτοκινητοβιομηχανίας. Οι προβλέψεις έκαναν λόγο για ένα 2025 όπου θα καθόμασταν στη θέση του συνοδηγού, ενώ το αυτοκίνητο θα αναλάμβανε τα πάντα: Πλοήγηση, στάθμευση, αποφυγή κινδύνων. Σήμερα, όμως, γίνεται ξεκάθαρο ότι το άλμα προς την πλήρη αυτονομία αποδείχθηκε πολύ πιο δύσκολο από όσο πίστευαν οι ειδικοί.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες συνειδητοποίησαν ότι η τεχνολογία του συγκεκριμένου κλάδου πρέπει να εξελιχθεί ακόμα σημαντικά, ενώ οι ρυθμιστικές αρχές δεν διαθέτουν ούτε το απαραίτητο πλαίσιο ούτε την εμπειρία για να υποστηρίξουν πραγματικά αυτόνομα οχήματα στους δρόμους.
Ο λόγος είναι απλός: Τα αυτοκίνητα που «οδηγούν μόνα τους» απαιτούν δεκάδες εκατομμύρια ώρες δοκιμών, πολύπλοκους αισθητήρες, τεράστια υπολογιστική ισχύ και συστήματα λήψης αποφάσεων που πρέπει να λειτουργούν άψογα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Και αυτό χωρίς να συνυπολογιστεί η ανάγκη για ένα καθολικό, διεθνώς αποδεκτό νομοθετικό πλαίσιο -κάτι που μέχρι στιγμής πολύ απλά δεν υπάρχει.
Το αποτέλεσμα ήταν να εγκαταλειφθεί, ομολογουμένως διακριτικά, το αφήγημα του 5ου επιπέδου (Level 5), της πλήρους αυτονομίας δηλαδή χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση– και επέστρεψαν σε πιο ρεαλιστικές λύσεις.
Στο Level 4 για παράδειγμα, που παρέχει αυτονομία μεν, αλλά υπό αυστηρά καθορισμένες συνθήκες και γεωγραφικούς περιορισμούς. Στις ΗΠΑ, πόλεις όπως το Phoenix και το San Francisco δοκιμάζουν ήδη ρομπο-ταξί που όμως δεν είναι πραγματικά ανεξάρτητα: Συχνά υπάρχει οδηγός ασφαλείας μέσα στο όχημα, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει τηλεχειρισμός από κεντρικά σημεία ελέγχου.
Στην Ευρώπη, η εξέλιξη είναι ακόμα πιο συγκρατημένη. Η Volkswagen μέσω της Moia δοκιμάζει πιλοτικά συστήματα στο Αμβούργο, αλλά η ουσιαστική λειτουργία τέτοιων υπηρεσιών μετατίθεται για μετά το 2030.
Πιο άμεσα ορατή είναι η πρόοδος στα συμβατικά μοντέλα και όχι στα Robotaxi, όπου η Mercedes και η BMW έχουν ήδη ενεργοποιήσει περιορισμένα συστήματα επιπέδου 3 (Level 3). Σε αυτά ο οδηγός μπορεί να αφήσει το τιμόνι και να κάνει άλλες δραστηριότητες -αλλά μόνο σε συγκεκριμένες ταχύτητες και σε χαρτογραφημένα τμήματα των γερμανικών Autobahnen. Οι προβλέψεις αναφέρουν πως μέχρι το τέλος της δεκαετίας οι λειτουργίες αυτές θα επεκταθούν σε ταχύτητες, έως και 120 ή 130 χλμ./ώρα.
Ανάμεσα στο σήμερα και το μέλλον βρίσκεται ένα ενδιάμεσο βήμα: Τα Level 2+ και 2++ συστήματα. Πρόκειται για τεχνολογίες που δεν απαλλάσσουν τον οδηγό από την ευθύνη, αλλά αναλαμβάνουν ολοένα και περισσότερες λειτουργίες, όπως διατήρηση λωρίδας, αναγνώριση σηματοδότησης και αυτόματες αλλαγές λωρίδας.
Η συνολική εικόνα είναι ξεκάθαρη: Η πορεία προς την αυτονομία συνεχίζεται, αλλά όχι με τον ρυθμό που είχε προαναγγελθεί. Το Level 3 σε ευρεία χρήση αναμένεται εντός της δεκαετίας. Το Level 4 πιθανότατα θα κάνει δειλά την εμφάνισή του στις ευρωπαϊκές πόλεις μετά το 2030. Το Level 5 όμως, το απόλυτα ανεξάρτητο όχημα που θα κινείται οπουδήποτε χωρίς οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση, παραμένει για την ώρα περισσότερο θέμα φαντασίας.
