Εντείνει τις πιέσεις στον Φρανσουά Μπαϊρού να καταλήξει στη λίστα των υπουργών που θα πλαισιώσουν την κυβέρνησή του, ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος του δίνει διορία μόλις λίγων ωρών για να πάρει τις αποφάσεις του.
Ο πρόσφατα διορισμένος πρωθυπουργός είχε δηλώσει πως επρόκειτο να ανακοινώσει τον κατάλογο των υπουργών μέχρι το τέλος αυτής της εβδομάδας (22/12).
Οι πιέσεις απάντηση στα… καυστικά σχόλια
Έσπευσε μάλιστα να κατηγορήσει τον Μακρόν ότι θα ήταν εκείνος που θα έφερε οποιαδήποτε ευθύνη στην καθυστέρηση του σχηματισμού κυβέρνησης, καθώς όπως σχολίασε σε καυστικό του υπαινιγμό, χρειαζόταν ο πρόεδρος να βρίσκεται στη Γαλλία για να διορίσει υπουργούς.
Στον Μακρόν, όμως, δεν άρεσε το σχόλιο του Μπαϊρού και τον πιέζει να στείλει τον κατάλογο των υπουργών του μέχρι το βράδυ της Τρίτης (17/12).
Ο Μακρόν «περιμένει τις προτάσεις» του πρωθυπουργού αφού ολοκληρώσει τις συνομιλίες με τους κοινοβουλευτικούς ηγέτες την Τρίτη, δήλωσε στο Politico σύμβουλος του Γάλλου προέδρου.
Από έμπιστος συνεργάτης… αναγκαίο κακό
Αξίζει να σημειωθεί πως, δεν έχουν περάσει παρά μόνο λίγες ημέρες από τη στιγμή που ο Μακρόν ανακοίνωσε τον διορισμό του Μπαϊρού στη θέση του πρωθυπουργού. Ο διορισμός του όμως, ήταν προϊόν απειλών και όχι της εμπιστοσύνης που έχαιρε ο Γάλλος πρόεδρος στον νέο του πρωθυπουργό.
Σε συνάντηση των δύο ανδρών στο Ελιζέ την Παρασκευή (13/12) ο Μπαϊρού ξεκαθάρισε πως για να ανακτήσει η Γαλλία την πολιτική της σταθερότητα θα πρέπει αναλάβουν οι κεντρώες δυνάμεις τη διακυβέρνησή της και ότι ήταν εκείνος το κατάλληλο πρόσωπο για να επιτελέσει αυτό το καθήκον.
Ο 73χρονος έφερε τελικά τον Γάλλο πρόεδρο προ τετελεσμένου λέγοντάς του: «Σε στήριξα για να κάνουμε μαζί μεγάλα, όχι μικρά πράγματα. Είναι απλό: αν δεν με διορίσεις πρωθυπουργό θα αποσύρω τη στήριξή μου», φέρεται να του είπε. «Το σκέφτομαι ακόμη. Θα σε ενημερώσω», απάντησε ο Μακρόν, με τον Μπαϊρού να αποχωρεί από πίσω πόρτα του Ελιζέ για να αποφύγει τις κάμερες.
Αποτελεί, ερώτημα, λοιπόν αν οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο πολιτικών τους επιτρέψουν να βρουν κοινό τόπο στη χάραξη πολιτικής της επόμενης ημέρας στη Γαλλία.
