Ο Κώστας Χαρδαβέλλας και η Μαρία Παναγοπούλου ήταν παντρεμένοι από το 1992 και είχαν αποκτήσει ένα παιδί. Του στάθηκε σαν βράχος, μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο αξέχαστος δημοσιογράφος πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου του 2024 στα 79 του χρόνια. Η χήρα του, θυμάται μια από τις συνεντεύξεις που είχε δώσει και ξεχώριζε ο ίδιος. Μια εξομολόγηση που πλαισιωνόταν από δύο ιδιαίτερες φωτογραφίες.
Η Μαρία Παναγοπούλου ανέβασε ένα κείμενο με αφορμή μια συνέντευξή του από το 2000. Μάλιστα η συγγραφέας έκανε ένα σχόλιο καυστικό.
«Ο Κώστας Χαρδαβέλλας στη ζωή του δεν υπήρξε ποτέ σοβαροφανής και δήθεν, ούτε μπροστά ούτε πίσω απ’ τις κάμερες. Έκανε, έλεγε, έγραφε και ζούσε όπως ένιωθε και πάντα “πλήρωνε” το όποιο τίμημα. Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να ήταν το 2000 σε μια συνέντευξη στη Lifo και τον Πέτρο Μπιρμπίλη, όταν πόζαρε για τον φακό του Γιάννη Μπουρνιά.
Τις λάτρεψε αυτές τις δύο ιδιαίτερες φωτογραφίες, όπως και τις… αιχμηρές δηλώσεις που έκανε για όσους νιώθουν αστέρες. Τις επόμενες ημέρες ωστόσο, ήταν πολλοί οι συνάδελφοι του που τον σχολίασαν αρνητικά και τον ειρωνεύτηκαν.
Τον ρώτησα τότε γιατί το κάνει (πιο συντηρητική και μαζεμένη εγώ). Η απάντηση του δεν μπορεί να γραφτεί αυτολεξεί (όσοι τον ξέρετε τη μαντεύετε) αλλά θέλω να σας τη μεταφέρω έστω και λογοκριμένη:
“Όλοι αυτοί οι ατσαλάκωτοι μού είναι αδιάφοροι, Μαράκι. Εμένα όλη μου τη ζωή με αγαπούν οι τσαλακωμένοι άνθρωποι, αυτοί με παρακολουθούν και με διαβάζουν, αυτοί θα κλάψουν όταν θα φύγω, αυτοί θα ανάβουν ένα κερί στη μνήμη μου, αυτοί θα με θυμούνται ως έναν ωραίο τύπο”.
Από την ημέρα του τελευταίου αντίο του ψάχνω στο αρχείο του για να βρω αυτή τη συνέντευξη και μόλις χθες τα κατάφερα. Για να του πω ότι είχε απόλυτο δίκαιο.
Ουδείς “ατσαλάκωτος” τον αποχαιρέτησε, ούτε είπε ή έγραψε κάτι για το φευγιό του. Μόνο “τσαλακωμένοι”, χιλιάδες “τσαλακωμένοι” σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, ακριβώς όπως ο ίδιος ήθελε», έγραψε στο μήνυμά της η Μαρία Παναγοπούλου.
Επιθυμία του Κώστα Χαρδαβέλλα ήταν αντί στεφάνων να ενισχυθεί ακόμη και με ελάχιστο ποσό το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της ΕΣΗΕΑ ώστε δημοσιογράφοι που είναι άνεργοι, ασθενείς ή σε δεινή οικονομική θέση να περάσουν λίγο πιο εύκολα Χριστούγεννα στη μνήμη του.
