«Ο πιο επικίνδυνος αγώνας στον κόσμο»: Το κυνήγι ενός κεφαλιού τυριού σε έναν απότομο λόφο

Έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο επικίνδυνος αγώνας στον κόσμο και είναι σίγουρα ένας από τους πιο γελοίους – ένα σπριντ 180 μέτρων για να πιάσεις ένα κεφάλι τυριού Double Gloucester.

Για να κερδίσεις, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το κυνηγήσεις καθώς κατρακυλάει σε έναν λόφο και να περάσεις μαζί του τη γραμμή του τερματισμού πριν από όλους τους άλλους. Ωστόσο, είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ό,τι ακούγεται. Ο λόφος είναι τόσο απότομος που μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο όταν είσαι στην γραμμή εκκίνησης, ενώ δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα φτάσεις κάτω σώος και αβλαβής.

«Πρέπει απλά να αδιαφορήσεις για την ασφάλειά σου», εξηγεί ο Κρις Άντερσον στο CNNi. Ο Άντερσον κέρδισε τον πρώτο από τους 23 αγώνες του το 2005 και έσπασε τον αστράγαλό του κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών, αλλά ο αφόρητος πόνος και οι οκτώ εβδομάδες με γύψο δεν τον αποθάρρυναν.

Την επόμενη χρονιά κέρδισε ξανά, αλλά δεν θυμάται πολλά από την τρίτη νίκη του το 2007, όταν πέρασε τη γραμμή του τερματισμού αναίσθητος. «Ήταν όλα λίγο θολά», θυμάται – είχε χτυπήσει το κεφάλι του κατά την κατάβαση.

Από το 1826

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πόσο καιρό κυνηγούν κεφάλια τυριού στο λόφο Cooper’s Hill στο χωριό Μπρόκγουορθ στη νοτιοδυτική Αγγλία, αλλά η πρώτη γραπτή αναφορά σε αυτό το έθιμο χρονολογείται στο 1826. Ίσως ξεκίνησε ως παγανιστικό έθιμο για να ευλογήσουν οι αγρότες τις σοδειές τους· ίσως αρχικά κυλούσαν βαρέλια για να ελέγξουν το πόσο γερά είναι – άλλωστε cooper στα αγγλικά είναι ο βαρελοποιός.

Πρόκειται όμως για μια παράδοση που οι ντόπιοι έχουν αγωνιστεί να διατηρήσουν και για την οποία είναι πολύ περήφανοι. Και στην εποχή του Ίντερνετ έχει γίνει ένα πραγματικά διεθνές γεγονός, με χιλιάδες ανθρώπους να διαγωνίζονται την τελευταία αργία του Μαΐου και τους νικητές να προέρχονται από μακρινές χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία, η Αίγυπτος και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Σοβαροί τραυματισμοί

Ο λόφος είναι παράλογα απότομος: η αρχική κλίση είναι 60 μοίρες και η μέση κλίση 45 μοίρες. Κοιτάζοντας από την κορυφή, πολλοί δρομείς αλλάζουν γνώμη την τελευταία στιγμή.

«Τα πρώτα 10 μέτρα είναι σχεδόν κάθετα», λέει ο Άντερσον στο CNN. «Πρέπει απλά να βουτήξεις και να προσπαθήσεις να μείνεις όρθιος. Μόλις ξεκινήσεις δεν μπορείς να σταματήσεις, πρέπει να αφήσεις την ορμή να σε παρασύρει. Απλά προσπαθείς να μείνεις όρθιος όσο το δυνατόν περισσότερο και, αν πέσεις, να σηκωθείς όσο πιο γρήγορα μπορείς».

PHOTO 1 / 6

Photo 1/6

Photo 2/6

Photo 3/6

Photo 4/6

Photo 5/6

Photo 6/6

Ιδανικά, το έδαφος πρέπει να είναι μαλακό, αλλά όχι υγρό. Όσο πιο ξηρό είναι, τόσο καλύτερη είναι η πρόσφυση· όσο πιο σκληρό είναι, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος τραυματισμών.

Οι σοβαροί τραυματισμοί είναι σχεδόν σίγουροι. Σπασμένοι αστράγαλοι, σπασμένα πόδια, σπασμένα χέρια, εξαρθρωμένοι ώμοι, εγκεφαλικές κακώσεις. Πολλοί ξένοι συμμετέχοντες χάνουν τις πτήσεις επιστροφής στις χώρες τους λόγω επείγουσας χειρουργικής επέμβασης.

Πίνουν για να πάρουν θάρρος

Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί χρειάζονται λίγο αλκοόλ για να τρέξουν. Σύμφωνα με τον Άντερσον, οι αγώνες παλιότερα ξεκινούσαν στις 6:30 το απόγευμα, αλλά η ώρα έναρξης μετατέθηκε νωρίτερα επειδή πάρα πολλοί έρχονταν μεθυσμένοι. Τώρα, οι δρομείς που χρειάζονται λίγο θάρρος απλά αρχίζουν να πίνουν νωρίτερα.

Ο ίδιος ο Άντερσον πίνει μόνο ένα κουτάκι μπύρα κατά τη διάρκεια της διαδρομής προς τον λόφο. «Πάντα έβλεπα ότι αν ήσουν μεθυσμένος και έσπαγες κάτι, δεν μπορούσαν να σου δώσουν πολλά για τον πόνο, οπότε προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο νηφάλιος», λέει.

Με πληροφορίες από: A wheel of cheese, a steep hill and broken bones: say hello to the world’s most dangerous race by Don Riddell, CNN