Το 2023 ήταν η χρονιά που η Ουκρανία επιχείρησε και τελικά απέτυχε να επανακτήσει σημαντικά τμήματα των κατεχόμενων από τη Ρωσία περιοχών της. Το 2024 θα είναι μία εξόχως δύσκολη χρονιά ειδικά μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι εκτιμούν ειδικοί.
Το 2023, η δεύτερη χρονιά της ρωσικής εισβολής στα εδάφη της Ουκρανίας, ήταν μία χρονιά στην οποία το Κίεβο από τη μία απέτυχε να μετουσιώσει την αντεπίθεσή του σε σημαντικά αποτελέσματα ειδικά στα πεδία και από την άλλη μία χρονιά στην οποία τα εσωτερικά ρήγματα στην Κυβέρνηση και την στρατιωτική διοίκηση έγιναν δημόσια γνωστά. Η Ουκρανία, όπως εκτιμούν οι περισσότεροι δυτικοί αναλυτές, θα πρέπει να διανύσει ένα εξαιρετικά κρίσιμο διάστημα μέχρι τουλάχιστον το τέλος του καλοκαιριού χωρίς το απόθεμα των όπλων που απαιτείται και κυρίως χωρίς τον αριθμό άρτια εκπαιδευμένων στρατιωτών στα πεδία των μαχών.
Ακόμη κι αν αύριο οι ΗΠΑ εγκρίνουν το πακέτο στρατιωτική και κυρίως οικονομικής βοήθειας προς το Κίεβο τα απαραίτητα πολεμοφόδια που η Ουκρανία έχει άμεση ανάγκη θα φτάσουν στην καλύτερη περίπτωση στα χέρια των στρατιωτών της χώρας στα τέλη της άνοιξης. Τα οπλικά συστήματα της Ευρώπης, για τα οποία τόσο η Ένωση (παρά τα «τερτίπια» Όρμπαν) όσο και οι χώρες μέλη μεμονωμένα, έχουν συμφωνήσει ίσως είναι το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα για τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι αλλά και πάλι πριν την άνοιξη είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρίσκονται σε «αφθονία» στα Ουκρανικά χέρια.
Παράλληλα το μεγάλο εσωτερικό ζήτημα για το Κίεβο και ίσως και το σημαντικότερο σημείο της ρήξης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι με τον κορυφαίο του στρατηγό Βαλέρι Ζαλούζνι είναι οι δυνάμεις και ο νόμος για τη νέα επιστράτευση που σήμερα μοιάζει αναπόφευκτη εάν το Κίεβο δεν θέλει να υποχωρήσει περαιτέρω. Το ζήτημα παρά την απομάκρυνση Ζαλούζνι παραμένει χωρίς λύση με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας να αναφέρει στις δηλώσεις του για τα δύο χρόνια πολέμου πως σήμερα ο ίδιος χρειάζεται λιγότερη «γραφειοκρατία» για να κερδίσει τον πόλεμο… Η Ουκρανία με τις απώλειες που καταγράφει είναι αδύνατο, σύμφωνα με τον πρώην ισχυρό άνδρα των ενόπλων δυνάμεών της, να αντεπιτεθεί με απτά αποτελέσματα εάν δεν έχει τουλάχιστον μισό εκατομμύριο ετοιμοπόλεμους στρατιώτες σε όλα τα κομβικά σημεία των μαχών.
Εξοπλίζεται η Ρωσία
Την ίδια στιγμή στην αντίπερα όχθη η Ρωσία έχει καταφέρει ξεκάθαρα να ενισχύσει τις θέσεις άμυνάς της τουλάχιστον σε επίπεδο επάνδρωσης με τον Πούτιν να μην έχει προχωρήσει άμεσα και επίσημα σε νέα επιστράτευση. Ο Ρώσος Πρόεδρος δεν πρόκειται να κάνει επίσης καμία τέτοια κίνηση δημόσια όχι τουλάχιστον μέχρι να τελειώσουν οι εκλογές στη Ρωσία και να επανεκλεγεί. Οι ελλείψεις της Ρωσίας σε οπλικά συστήματα οι οποίες είναι δεδομένες έχουν αρχίσει να καλύπτονται εδώ και μήνες με τις συμφωνίες που η Μόσχα έχει συνάψει τόσο με την Τεχεράνη όσο και με την Πιον Γιάνγκ… Φυσικά αυτά δεν επαρκούν για να κερδίσει ο Πούτιν το Κίεβο όπως είχε σχεδιάσει τον Φεβρουάριο του 2022 αλλά είναι βέβαιο πως προκαλούν σημαντική φθορά στις ουκρανικές δυνάμεις και ακόμη μεγαλύτερο πόνο στους αμάχους.
Παράλληλα στα πεδία η Ρωσία σήμερα φαίνεται πως και πάλι επιστρατεύει την στρατηγική των παράλληλων πληγμάτων σε διαφορετικά σημεία των μετώπων. Η Μόσχα γνωρίζει πως οι απώλειες με αυτή την πρακτική θα είναι μεγάλες αλλά αυτό έχει αποδείξει πως δεν την απασχολεί. Αυτό που το Κρεμλίνο επιχειρεί και τελικά καταφέρνει να κάνει στα πεδία είναι να προσπαθεί να βρεί το αδύναμο σημείο της Ουκρανικής άμυνας ανεξάρτητα από το κόστος. Με αυτή την κίνηση κατάφερε να κατακτήσει τόσο τη Μπάχμουτ όσο και πρόσφατα την Αβντίιβκα. Εάν τα καταφέρει δεν είναι απίθανο η Μόσχα να καταφέρει μία πραγματικά σημαντική νίκη σε έναν πόλεμο στον οποίο δεν έχει και πολλές, μέσα στην άνοιξη.
Όπως έχουν τα δεδομένα σήμερα με την Ουκρανία στο καλύτερο σενάριο να έχει επάρκεια σε όπλα και στρατιώτες στις αρχές του ερχόμενου καλοκαιριού ο Πούτιν και η Ρωσία έχουν για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια μαχών ένα εξαιρετικά σημαντικό χρονικό «παράθυρο». Μένει να φανεί πως θα το εκμεταλλευτούν και πιο κόστος θα κληθούν να πληρώσουν.