Για την καλλιτεχνική του διαδρομή, την διαχείριση της αναγνωρισιμότητας καθώς και την εποχή της αλαζονείας μίλησε ο Φίλιππος Σοφιανός όταν βρέθηκε καλεσμένος στους Weekenders το πρωινό του Σαββάτου στον ΑΝΤ1.
“Ένας ηθοποιός δεν έχει την πολυτέλεια να απέχει ή να συμμετέχει με το έτσι θέλω στο τηλεοπτικό τοπίο. Ένας ηθοποιός δεν είναι παραγωγός, αλλά πρέπει κάποιος να σκεφτεί για να τον βάλει να παίξει κάπου. Να του δώσει βήμα. Δεν αποφασίζει ο ηθοποιός” είπε αρχικά ο Φίλιππος Σοφιανός και συνέχισε:.
“Κάποιος πρέπει να σε σκεφτεί, κάποιος πρέπει να κάνει επαφή μαζί σου, κάποιος πρέπει να συζητήσει τα οικονομικά μαζί σου, με κάποιον πρέπει να συμφωνήσεις για το σενάριο και για το καλλιτεχνικό” εξήγησε, ο γνωστός πρωταγωνιστής.
“Πόσοι σπουδαίοι ηθοποιοί είναι εκτός τηλεόρασης για καιρό; Έχουν υπάρξει και άνθρωποι του θεάτρου, πολύ σημαντικοί, που δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στην τηλεόραση. Εγώ δεν χτύπησα ποτέ πόρτα για δουλειά, όχι, μου χτυπάνε τις πόρτες.
Είναι η τρέχουσα διαδικασία της δουλειάς αυτή. Το να χτυπάς τις πόρτες είναι σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Δηλαδή εφόσον δεν χτύπησε η δική σου πόρτα σημαίνει ότι κάποιος δεν σε σκέφτηκε και δεν σε εμπεριέχει στο όραμα του. Άρα το να πας να μπεις εσύ σαν σφήνα μέσα, είναι λίγο περίεργο”.
“Υπήρχε η εποχή της αλαζονείας, ναι. Όταν είσαι στο 96′ και στο 2000, όπου έχεις όλα τα φώτα της δημοσιότητας επάνω σου, έχεις όλα τα περιοδικά και όλα τα κανάλια, και η κάθε σου έκφραση μπορεί να επηρεάσει κόσμο, το “καβαλάς” λιγάκι το καλάμι”.
“Απλά πρέπει να είσαι λίγο συμμαζεμένος και συγκεντρωμένος για να μην ξεστρατίσεις και για να μη βγεις τελείως από τον δρόμο σου” συμπλήρωσε, εν συνεχεία, ο Φίλιππος Σοφιανός.
