Θρήνο προξένησε στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας και στους αγαπημένους ανθρώπους του ο θάνατος του Μανώλη Λιδάκη, ο οποίος βρέθηκε νεκρός την Τετάρτη (26.2.2025) μέσα σε σπίτι όπου νοίκιαζε, στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Ο Μανώλης Λιδάκης την Παρασκευή (28.2.2025) θα έκλεινε τα 65 του χρόνια… Η είδηση του θανάτου έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς ο αγαπημένος τραγουδιστής, φαινόταν να είχε ξεπεράσει τα όποια προβλήματα αντιμετώπιζε. Ο αδερφός του μίλησε για τον θάνατο του λέγοντας πως έπεσε για ύπνο και δεν ξύπνησε ποτέ.
Η Ελένη Δήμου, που είχε συνεργαστεί πολλές φορές μαζί του, μίλησε για τον «αδερφό» της όπως είπε, ενώ ξέσπασε σε κλάματα: «Ήταν ο αδελφός μου. Στα νιάτα μας με τον Μανώλη έχω δουλέψει πάρα πολύ. Ξεκινήσαμε μαζί, ήμασταν πολύ κοντά, ήμασταν πολύ φίλοι, αδέλφια, με τη λαχτάρα να κάνουμε καριέρα, να χτίσουμε κάποια πράγματα, να προσφέρουμε στο ελληνικό τραγούδι. Ο Μανώλης είναι ο καλύτερος τραγουδιστής της γενιάς μας. Ήταν. Είδατε, δε μπορώ να πω το “ήταν”. Δεν μου είναι καθόλου, καθόλου εύκολο».
«Έχω πει ότι του έχω συγχωρέσει πάρα πολλά πράγματα, όπως το ότι πολλές φορές καθυστερούσε και με είχε στο παρά πέντε, το ότι μερικές φορές διαφωνούσα με αυτά που έλεγε. Αυτά είναι αστεία. Αυτό, όμως, που δεν θα του συγχωρήσω ποτέ, και αν ποτέ οι ψυχές συναντιούνται, αυτό θα του χρεώσω, ότι έφυγε έτσι ξαφνικά. Δεν θα του το συγχωρήσω ποτέ αυτό», είπε.
«Ο Μανώλης, ο σπουδαίος τραγουδιστής μας… Ήταν ένας σπουδαίος τραγουδιστής, με μια υπέροχη φωνή, αλλά, ήταν και ένα παιδί κλειστό, πάρα πολύ ευαίσθητο. Εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Του εύχομαι καλό ταξίδι. Ο Μανώλης θα μείνει εδώ, στις ψυχές μας, στις καρδιές μας, θα τον κουβαλάμε. Εντάξει, δεν… Συγγνώμη ρε παιδιά, αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα», συνέχισε η Ελένη Δήμου.
Σε αυτό το σημείο η Ελένη Δήμου δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα: «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Μπορεί να είχαμε να μιλήσουμε έναν χρόνο, αλλά όταν μιλούσαμε ήταν σαν να είχαμε κλείσει το τηλέφωνο χθες. Αυτή ήταν η σχέση μας με τον Μανώλη. Ήταν ο αδελφός μου από τα νιάτα μου. Τώρα δεν υπάρχει πια. Το πρόβλημα υγείας που είχε δεν ήταν τόσο σοβαρό. Ήταν ορθοπεδικό. Δεν ήταν αυτό η αιτία του θανάτου του. Ήταν πιστεύω σαν να το ήθελε. Για αυτό και πήγε μόνος του σε ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα, να ονειρεύεται τον γλάρο που θα τον πάρει και θα τον πετάξει ψηλά».
