Μια νέα υπερμικροβιακή απειλή εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Ο ένοχος; Mικροσκοπικά σπόρια μυκήτων που ζουν μέσα και πάνω στο ανθρώπινο σώμα, στο χώμα και στον αέρα.
Ο Torrence Irvin πιστεύει ότι οι απειλητικοί για τη ζωή μύκητες που ονομάζονται κοκκιδιοειδείς εισήλθαν στους πνεύμονές του τον Ιούνιο του 2018, ενώ χαλάρωνε στην αυλή του στο Πάτερσον της Καλιφόρνια. Παραλίγο να πεθάνει, πριν ένας ειδικός διαγνώσει σωστά τη λοίμωξή του σχεδόν ένα χρόνο αργότερα. «Από ένας άντρας 130 κιλών, έγινα ένας σκελετός 68 κιλών», είπε στο CNNi.
Στον Rob Purdie, ιδρυτικό μέλος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης MYCare η οποία προωθεί την έρευνα στον τομέα των μυκητιασικών νόσων, που εισέπνευσε σπόρια Κοκκιδοειδή το 2012, η λοίμωξη σύντομα εξαπλώθηκε στον εγκέφαλό του, προκαλώντας μυκητιασική μηνιγγίτιδα.
«Σε περίπου 3% των ατόμων που μολύνονται, ο μύκητας μεταφέρεται σε άλλα μέρη του σώματος, πέρα από τους πνεύμονες, στο δέρμα, τα οστά και τις αρθρώσεις, καθώς και σε άλλα όργανα ή σε περίεργα μέρη όπως ο βολβός του ματιού, τα δόντια και το μικρό δάχτυλο του χεριού», εξηγεί ο Purdie.
«Στις μισές περιπτώσεις μεταφέρεται στον εγκέφαλο, όπως στην περίπτωσή μου», συμπληρώνει. «Για να ελέγχω την ασθένειά μου για το υπόλοιπο της ζωής μου, πρέπει να κάνω ενδοκρανιακές ενέσεις με ένα τοξικό φάρμακο 80 ετών που με δηλητηριάζει σιγά-σιγά».
Η τέχνη μιμείται τη ζωή – και το αντίστροφο
Στη σειρά του HBO «The Last of Us», ένας μεταλλαγμένος μύκητας εξαπλώνεται μέσω δαγκωμάτων από μολυσμένους ανθρώπους και εισβάλλει γρήγορα στον εγκέφαλο των θυμάτων, μετατρέποντάς τα σε βίαια ζόμπι. Ένας παρόμοιος μύκητας υπάρχει και στην πραγματικότητα, αλλά μολύνει μόνο έντομα όπως μυρμήγκια, αράχνες, σκαθάρια, σκώρους, πεταλούδες – τα υπόλοιπα είναι επιστημονική φαντασία.
Όταν μύκητες «καταλαμβάνουν» ζωντανούς οργανισμούς και τους μετατρέπουν σε ζόμπι. Αριστερά, στη σειρά «The Last of Us», δεξιά μια αληθινή αράχνη που έχει καταληφθεί από τον μύκητα Gibellula attenboroughii
HBO – Tim Fogg
Ωστόσο, μύκητες που ακρωτηριάζουν και σκοτώνουν ανθρώπους εξαπλώνονται γρήγορα στον κόσμο σήμερα.
Πρόσφατες παγκόσμιες εκτιμήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν 6,5 εκατομμύρια μολυσματικές μυκητιασικές λοιμώξεις και περίπου 3,8 εκατομμύρια θάνατοι ετησίως – και μερικές από αυτές τις λοιμώξεις γίνονται όλο και πιο δύσκολες να θεραπευτούν.
Λόγω της αναδυόμενης μικροβιακής αντοχής σε όλα τα υπάρχοντα μυκητοκτόνα φάρμακα, τον Απρίλιο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατέταξε 19 είδη μυκήτων ως κρίσιμα, υψηλής ή μέσης προτεραιότητας για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Οι μύκητες του γένους κοκκιδοειδής, που μόλυναν τον Irvin και τον Purdie, βρίσκονται στη λίστα προτεραιότητας του ΠΟΥ.
Γιατί δεν υπάρχουν φάρμακα
Ενώ οι θάνατοι που συνδέονται με υπερμικρόβια είναι περισσότεροι από εκείνους που συνδέονται με μύκητες (4,7 εκατομμύρια έναντι 3,8 εκατομμυρίων), υπάρχουν εκατοντάδες αντιβιοτικά διαθέσιμα για τη θεραπεία των μικροβίων. Αντίθετα, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, χρησιμοποιούνται μόνο περίπου 17 αντιμυκητιασικά φάρμακα. Ένας από τους λόγους είναι η δυσκολία παρασκευής φαρμάκων που σκοτώνουν τον μύκητα χωρίς να βλάπτουν τον άνθρωπο.
«Αν προσπαθείς να φτιάξεις ένα αντιμυκητιασικό φάρμακο, πρέπει να βρεις στόχους που δεν θα βλάψουν τα γονίδια και τις πρωτεΐνες των ανθρώπων», εξήγησε ο Δρ. Neil Clancy, διευθυντής του προγράμματος μυκητολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.
«Αυτή τη στιγμή, το φάρμακο που χρησιμοποιούμε και που σκοτώνει καλύτερα τους μύκητες έχει αλληλεπίδραση με τα νεφρικά κύτταρα των ανθρώπων, οπότε μπορεί να καταλήξεις με νεφρική ανεπάρκεια», συμπλήρωσε. Άλλα αντιμυκητιασικά φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ανικανότητα, παγκρεατίτιδα, ηπατική βλάβη και σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις.
Οι μυκητιασικές λοιμώξεις σε κατά τα άλλα υγιείς ανθρώπους συνήθως θεραπεύονται με την τρέχουσα αντιμυκητιασική αγωγή, ειδικά όταν διαγνωστούν νωρίς, σύμφωνα με τους ειδικούς. Οι πιο ευάλωτοι σε τέτοιες λοιμώξεις είναι άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ωστόσο, ούτε ο Irvin ούτε ο Purdie είχαν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα όταν προσβλήθηκαν από Κοκκιδιοειδομυκητίαση, την ασθένεια που προκαλείται από τους μύκητες που εισέπνευσαν.
Οι πιο επικίνδυνοι ανθεκτικοί μύκητες
Ο κρυπτόκοκκος (Cryptococcus neoformans), που προκαλεί μια δυνητικά θανατηφόρα μορφή μηνιγγίτιδας, κατέλαβε την πρώτη θέση στη λίστα του ΠΟΥ με τα τέσσερα μυκητιακά παράσιτα που αποτελούν υψηλή προτεραιότητα για την έρευνα και την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Το ποσοστό θνησιμότητας από λοίμωξη με κρυπτόκοκκο είναι εξαιρετικά υψηλό, φτάνοντας το 61%, ειδικά σε ασθενείς με λοίμωξη HIV.
Ο ασπέργιλλος (Aspergillus fumigatus), ένας μύκητας που βλάπτει τους πνεύμονες και μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, κατέλαβε τη δεύτερη θέση στη λίστα. Σε ορισμένα άτομα η θνησιμότητα φτάνει στο 40%.
Ο Candida auris βρίσκεται στην τρίτη θέση της λίστας και ξεχωρίζει γιατί εμφανίστηκε από την αρχή με ενσωματωμένη αντοχή στα αντιμυκητιασικά, χωρίς να χρειαστεί την εμφάνιση νέων μεταλλάξεων για να την αναπτύξει.
Ανθρώπινο συκώτι μολυσμένο από τον μύκητα Candida albicans (ωίδιο το λευκίζον)
CDC
Το ωίδιο το λευκάζον (Candida albicans), συγγενής του Candida auris, ζει σε μικρές ποσότητες στο δέρμα και στο στόμα, το λαιμό, τα έντερα και τον κόλπο και είναι ο τέταρτος μύκητας στη λίστα κρίσιμης προτεραιότητας του ΠΟΥ. Ως μέρος ενός υγιούς μικροβιώματος, ζει ειρηνικά στο σώμα και μπορεί ακόμη και να παίζει ρόλο στην ενίσχυση της ανοσίας. Ωστόσο, όταν αυτή η ισορροπία διαταράσσεται από αντιβιοτικά ή ανοσοκατασταλτικά, μπορεί να προκαλέσει ενοχλητικές μολύνσεις από ζυμομύκητες ή να οδηγήσει σε καντιντίαση.
Αν οι μολύνσεις από Candida καταλήξουν στην κυκλοφορία του αίματος, τα ποσοστά θνησιμότητας που αναφέρονται στη βιβλιογραφία κυμαίνονται από 40% έως 60%, ακόμη και με άμεση διάγνωση και θεραπεία.
Με πληροφορίες από: The next superbug threat is already here. It’s going to be even harder to overcome by Sandee LaMotte, CNN
