Την τελευταία ανατολή του ηλίου αντίκρισε για τελευταία φορά για τους επόμενους δύο μήνες το Ουτκιάγκβικ (παλαιότερα Μπάρροου) στην Αλάσκα, με ένα εντυπωσιακό timelapse να καταγράφει τη σημαντική για τους κατοίκους στιγμή.
Το Ουτκιάγκβικ είναι ο βορειότερος οικισμός της Αμερικής και λόγω της κλίσης του άξονα της Γης, ο ήλιος δεν θα ανατείλει πάνω από τον ορίζοντα στην περιοχή για τις επόμενες 64 ημέρες. Ξεκινά, λοιπόν, το φαινόμενο της «Πολικής Νύχτας» στον Αρκτικό Κύκλο, με αποτέλεσμα στον τόπο αυτό να μην ανατείλει ξανά ο ήλιος μέχρι τις 22 Ιανουαρίου 2026.
Το Ουτκιάγκβικ, παλαιότερα γνωστό ως Μπάροου, έχει πληθυσμό λίγο κάτω από 5.000 κατοίκους. Είναι η βορειότερη πόλη της χώρας, που βρίσκεται κατά μήκος της Βόρειας Πλαγιάς της Αλάσκας στον Αρκτικό Ωκεανό. Βρίσκεται επίσης περίπου 330 μίλια βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Αυτό σημαίνει ότι, για περίπου δύο μήνες κάθε χρόνο, ο ήλιος παραμένει κάτω από τον ορίζοντα, οδηγώντας σε μια παρατεταμένη «πολική νύχτα».
Πάντως η περιοχή της Αλάσκας δεν θα βρεθεί σε απόλυτο σκοτάδι και θα βιώσει μερικές ώρες το αστικό λυκόφως, το οποίο είναι το απαλό μπλε φως που κανονικά παρατηρείται πριν από την αυγή.
Το αποτέλεσμα μιας απλής γεωμετρίας
Είναι το αποτέλεσμα απλής γεωμετρίας, όπως εξηγεί η Washingtonpost. Η Γη έχει κλίση 23,5 μοιρών γύρω από τον άξονά της. Ανάλογα με το πού βρίσκεται στην ετήσια τροχιά της γύρω από τον ήλιο, αυτή η κλίση είτε γέρνει το βόρειο ημισφαίριο προς τον ήλιο είτε μακριά από τον ήλιο.
Όταν το βόρειο ημισφαίριο γέρνει προς τον ήλιο, οι μέρες μας μεγαλώνουν. Το χειμώνα, μικραίνουν καθώς απομακρυνόμαστε από τον ήλιο. Επίσης, λαμβάνουμε περισσότερο άμεσο ηλιακό φως το καλοκαίρι, ενώ ο χειμερινός ήλιος λάμπει χαμηλότερα στον ορίζοντα.
Το αντίθετο φαινόμενο συμβαίνει το καλοκαίρι. Η ίδια ζώνη γέρνει συνεχώς προς τον ήλιο — η νύχτα δεν δύει ποτέ, αφού, ακόμη και κατά τις «νυχτερινές» ώρες, η γη σε απόσταση 23,5 μοιρών από τον Βόρειο Πόλο δεν αιωρείται ποτέ στη σκιά της Γης. Αντίθετα, λούζεται από το ηλιακό φως 24 ώρες την ημέρα.
