Σαν σήμερα (17.03.2025), πριν 13 χρόνια ο γνωστός δικηγόρος Θέμης Σοφός, έχασε τον πολυαγαπημένο του πατέρα, και θέλησε να τιμήσει την μνήμη του με μία μακροσκελή ανάρτηση στα social media.
Ο πατέρας του Θέμη Σοφού, επίσης δικηγόρος Γιάννης Σοφός, έφυγε από τη ζωή το 2012. Με αφορμή αυτή τη δυσάρεστη επέτειο, ο Θέμης Σοφός θέλησε να μνημονεύσει τον πατέρα του μέσω μιας συγκινητικής ανάρτησης που έκανε στον λογαριασμό του στο Instagram.
Ο Θέμης Σοφός δημοσίευσε μια φωτογραφία του πατέρα του και έγραψε:
«7/3/2012 – 17/3/2025… Ο πατέρας μου, Γιάννης Σοφός. Ήταν δικηγόρος Αθηνών, το πρώτο από τα 6 παιδιά του Θεμιστοκλή Σοφού. Όταν σπούδαζε έμενε στον οίκο φοιτητού. Διέπρεψε με 52 χρόνια μάχιμης δικηγορίας και βραβεύτηκε από τον Δ.Σ.Α. Ήταν ιεροψάλτης και έψελνε σχεδόν κάθε Κυριακή στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Ο πατέρας μας δίδαξε μεταξύ άλλων την Προηγιασμένη. Ότι είναι μια Ακολουθία που έχει ως σκοπό να κοινωνήσουν οι πιστοί. Κατά την Μεγάλη Σαρακοστή οι καθημερινές είναι πένθιμες και δεν αρμόζει να τελείται η συνήθης Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου που είναι αναστάσιμη και πανηγυρική. Ο πατέρας μας έλεγε ότι οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν πόθο να κοινωνήσουν όσο πιο συχνά μπορούσαν.
Και ότι η Εκκλησία μας κατανοώντας την ανάγκη των πιστών να κοινωνούν συχνά, όρισε τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να τελείται μια διαφορετική Ακολουθία για να μπορούν οι πιστοί να κοινωνούν και μεσοβδόμαδα. Σε αυτήν την Ακολουθία τα τίμια Δώρα, ο Άρτος και ο Οίνος είναι ήδη έτοιμα, έχουν προ-Αγιασθεί από την Θεία Λειτουργία του Σαββάτου ή της Κυριακής, είναι δηλαδή ήδη Σώμα και Αίμα Χριστού και φυλάσσεται σε ειδικό Σκεύος.
Θυμάμαι τον πατέρα να μιλά για τα δικαιώματα που προστατεύει η ΕΣΔΑ, μεταξύ άλλων και την ελευθερίας συνείδησης και θρησκείας (άρ. 9) και τον τρόπο που ρυθμίζεται από τις εθνικές αρχές η άσκηση της θρησκευτικής ελευθερίας που συνδέεται άρρηκτα με την θεσμική ταυτότητα κάθε κράτους, την ιστορία και τις παραδόσεις του, ιδίως του Ελληνικού Κράτους, της ελληνικής χριστιανορθόδοξης παράδοσης.
Η σημασία του δικαιώματος ελευθερίας συνείδησης και θρησκείας διαφαίνεται ακόμη περισσότερο στην εποχή μας, που χαρακτηρίζεται από μια εντεινόμενη θρησκευτική ετερότητα, συνοδευόμενη από αιτήματα αναγνώρισης της θρησκευτικής πίστης ως συστατικού στοιχείου της πολιτιστικής ταυτότητας διαφόρων επιμέρους κοινωνικών ομάδων και συνεπώς από αξίωση σεβασμού της. Πατέρα μας σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σ΄ ευχαριστούμε για όσα μας δίδαξες. Θα συνεχίσουμε να πρεσβεύουμε τις ίδιες αρχές και αξίες».
