Για το τραγούδι και την απόφασή της να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό μίλησε η Ρια Ελληνίδου ενώ αποκάλυψε πως ξεκίνησε να τραγουδάει σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης από 13 ετών.
Η Ρία Ελληνίδου σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ένθετο Secret και στη Σάσα Σταμάτη, αποκάλυψε πως η συνειδητοποίηση για το ότι θέλει να γίνει τραγουδίστρια ήρθε σε ηλικία 1,5 μόλις έτους, αλλά και στις πρώτες της εμπειρίες από νυχτερινά κέντρα διασκέδασης.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς µε το τραγούδι;
Αυτό το είχα αποφασίσει από πολύ νωρίς. Ήµουν ενάµισι έτους κι όµως κοίταξα τους γονείς µου µε το βλέμμα του πεπεισµένου καλλιτέχνη και τους ανακοίνωσα ότι αυτή θα είναι η δουλειά µου. ∆εν ξέρω αν κατάλαβαν τι είπα ή απλώς τρόµαξαν από την αυτοπεποίθησή µου, αλλά κάπως έτσι µπήκε το µικρόβιο. Μόλις, λοιπόν, έγινα ανθρωπάκι, έφτασα τα 12 κιλά, ήµουν εκεί 4-5 χρόνων, µε έγραψαν στο ωδείο. Και κάπου εκεί ξεκίνησε το… κακό.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Τα παιδικά µου χρόνια ήταν πλημμυρισμένα από µουσική. Ήδη, µετά το ∆ηµοτικό, είχα πάρει το πρώτο µου πτυχίο -και στα θεωρητικά και στα όργανα-, οπότε το επόμενο βήμα ήταν, φυσικά, το µουσικό σχολείο. Όλη µου η µέρα ήταν µουσική: το πρωί στο σχολείο, το απόγευµα στο ωδείο. Όλοι στην οικογένεια ήταν µουσικοί, είτε επαγγελματίες είτε ερασιτέχνες -γονείς, αδέρφια-, δεν γλύτωσε κανείς.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο περιστατικό που έχει χρειαστεί να διαχειριστείς κατά τη διάρκεια εµφάνισής σου;
Όταν ξεκίνησα, ήµουν µόλις 13 χρόνων και τραγουδούσα σε µαγαζιά που δεν υπήρχε καμία υποδομή, τίποτα οργανωμένο. Ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστείς καταστάσεις µε µεθυσµένους ανθρώπους, να ανεβαίνουν στη σκηνή, να χορεύουν άτσαλα και να πέφτουν πάνω σου, να σε πατάνε χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Θυμάμαι, µια φορά, είχα το µικρόφωνο πάνω στο σταντ και ένας κύριος έπεσε πάνω µου τόσο άτσαλα, που παραλίγο να µου σπάσει το δόντι. Ήταν επίπονο, σωματικά και ψυχολογικά.
