Για μια ακόμη φορά ο πάπας Φραγκίσκος αναφέρθηκε στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προς το διπλωματικό σώμα το οποίο είναι μόνιμα διαπιστευμένο στο Βατικανό.
Ο ποντίφικας υπογράμμισε ότι υπάρχει ένα κλίμα ανασφάλειας «το οποίο ωθεί στην οικοδόμηση νέων φραγμών και στη χάραξη νέων συνόρων ενώ κάποια άλλα -όπως αυτό που εδώ και πάνω από πενήντα χρόνια χωρίζει το νησί της Κύπρου, αλλά και εκείνο που εδώ και πάνω από εβδομήντα χρόνια διχοτομεί την κορεατική χερσόνησο- παραμένουν σταθερά στη θέση τους, χωρίζοντας οικογένειες και διαμελίζοντας σπίτια και πόλεις».
Παράλληλα, υπογράμμισε ότι «χρειάζεται μια διπλωματία της ελπίδας» ενώ δεν έκρυψε την ανησυχία του για το ότι «η απειλή ενός νέου παγκοσμίου πολέμου γίνεται όλο και πιο ουσιαστική».
Ο Φραγκίσκος ζήτησε και πάλι την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων που βρίσκονται στην Γάζα, όπου, όπως τόνισε, «η ανθρωπιστική κατάσταση είναι σοβαρότατη και ντροπιαστική». Ζήτησε, επίσης, «να παρασχεθεί, στον παλαιστινιακό άμαχο πληθυσμό, όλη η αναγκαία βοήθεια».
«Εύχομαι οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί να μπορέσουν να οικοδομήσουν και πάλι τις γέφυρες διαλόγου και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, αρχίζοντας από τα παιδιά, ώστε οι νέες γενιές να μπορέσουν να ζήσουν η μια δίπλα στην άλλη, σε δυο χώρες, με ειρήνη και ασφάλεια και η Ιερουσαλήμ να γίνει “η πόλη της συνάντησης” με αρμονική συνύπαρξη χριστιανών, εβραίων και μουσουλμάνων, με αμοιβαίο σεβασμό».
Απευθυνόμενος στον Αργεντινό πάπα, ο πρέσβης της Κύπρου παρά την Αγία Έδρα, Γιώργος Πουλίδης (ο οποίος είναι ο αρχαιότερος διαπιστευμένος πρέσβης στο Βατικανό) τον ευχαρίστησε «για το ακούραστο έργο του, πηγή ελπίδας για τόσους πολλούς λαούς, τόσες γυναίκες και άνδρες». Πρόσθεσε, δε, ότι η ελπίδα -στην οποία είναι αφιερωμένο το ‘Αγιο Έτος των Καθολικών που μόλις ξεκίνησε- τροφοδοτεί «την αποφασιστικότητα να αγωνιστούμε για ένα μέλλον ειρήνης, μέσω του διαλόγου και της αλληλεγγύης».
Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι πριν δυο εβδομάδες, ο ποντίφικας είχε κάνει αναλυτική αναφορά στο Κυπριακό, στο πλαίσιο του χριστουγεννιάτικου μηνύματός του, στο οποίο είχε υπογραμμίσει:
«Το ‘Αγιο Έτος ας είναι και ευκαιρία για να πέσουν τα τείχη που χωρίζουν: τα ιδεολογικά τείχη, που τόσες φορές επηρεάζουν καθοριστικά την πολιτική ζωή, και τα υλικά , όπως η διαίρεση που υφίσταται -εδώ και πενήντα χρόνια- στο νησί της Κύπρου και η οποία έπληξε τον κοινωνικό και ανθρώπινο ιστό του. Εκφράζω την προσδοκία να μπορέσει να επιτευχθεί μια κοινά αποδεκτή λύση, η οποία να θέσει τέλος στην διαίρεση, με πλήρη σεβασμό στα δικαιώματα και στην αξιοπρέπεια όλων των κυπριακών κοινοτήτων».
