Την τελευταία του πνοή άφησε ο πρώην ομοσπονδιακός πρόεδρος Χορστ Κέλερ, σε ηλικία 81 ετών και έπειτα από σύντομη, σοβαρή ασθένεια, ανακοίνωσε το γραφείο του ομοσπονδιακού προέδρου.
Ο Χορστ Κέλερ ήταν ο αρχηγός του γερμανικού κράτους από το 2004 έως το 2010, όποτε και παραιτήθηκε απροσδόκητα. Ήταν ο πρώτος ομοσπονδιακός πρόεδρος της Γερμανίας, ο οποίος δεν ανήκε σε πολιτικό κόμμα και προηγουμένως είχε υπηρετήσει ως επικεφαλής της γερμανικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη του Μάαστριχ και ως διευθύνων σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Στη συλλυπητήρια επιστολή προς τη χήρα του Εύα Λουίζ, ο ομοσπονδιακός πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ επαίνεσε τον εκλιπόντα ως «ένα χτύπημα τύχης για τη χώρα μας» και τόνισε: «Μπορούμε μόνο να είμαστε βαθιά ευγνώμονες που μπορέσαμε να βιώσουμε τον Χορστ Κέλερ ως τον ένατο ομοσπονδιακό πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Έδωσε πολλά σε αυτή τη χώρα».
Παραιτήθηκε ένα χρόνο μετά την επανεκλογή του
Ο Χορστ Κέλερ παραιτήθηκε το 2010, μόλις έναν χρόνο μετά την επανεκλογή του στο αξίωμα, λόγω της κριτικής που προκάλεσε δήλωσή του ότι η αποστολή της Bundeswehr στο Αφγανιστάν προστατεύει και τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του είχε επανειλημμένα δυσαρεστήσει την κυβέρνηση, π.χ. όταν αρνήθηκε να υπογράψει πρώτα τον νόμο για την ιδιωτικοποίηση της επιτήρησης εναέριου χώρου και τον νόμο για την προστασία των καταναλωτών.
Στις 21 Ιουλίου 2005, ο Κέλερ διέλυσε τη 15η γερμανική Bundestag, ακολουθώντας έτσι το αμφιλεγόμενο σχέδιο του καγκελαρίου Γκέρχαρντ Σρέντερ για πρόωρες εκλογές. Η διαδικασία κρίθηκε τότε «συνταγματικά ευαίσθητη», έπειτα ωστόσο από μήνυση πολλών βουλευτών, το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο ενέκρινε την «ψεύτικη» ψήφο εμπιστοσύνης του Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Στην ανακοίνωσή του σήμερα ο κ. Σταϊνμάιερ αναφέρεται και στο ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έδειξε ο εκλιπών για την Αφρική, την οποία γνώριζε καλά από τη θητεία του στο ΔΝΤ. «Ήταν βαθιά πεπεισμένος ότι η Ευρώπη πρέπει να εγκαταλείψει την αποικιακή νοοτροπία της και να αντιμετωπίζει τις αφρικανικές χώρες ως ισότιμους εταίρους προκειμένου να αντιμετωπίσει τις παγκόσμιες προκλήσεις μαζί τους. Από αυτή την άποψη, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του», γράφει ο κ.Σταϊνμάιερ.
