Στα τραύματα που καλείται να διαχειριστεί στη ζωή του, τόσο από την παιδική του ηλικία όσο και από την περίοδο που έζησε στις φυλακές Κορυδαλλού, αναφέρθηκε ο Λάκης Γαβαλάς.
Καλεσμένος στην εκπομπή «Ζω καλά» του ΣΚΑΪ ο Λάκης Γαβαλάς έκανε μια αναδρομή για την ζωή του, με τον γνωστό σχεδιαστή να αναφέρει: «Τραύμα είσαι ανοιχτό, τραύμα που το αγαπώ. Και, αν μου φύγεις, θα χαθώ. Μεταγενέστερα το θεώρησα τραύμα, κάτι που μπορεί να συνέβη στην παιδική μου ηλικία, αρκεί μετά να καταλάβεις ότι ήταν ένα τραύμα το οποίο δεν θες να το επαναλάβεις.
Θες να το αποφύγεις και να δεχθείς ένα άλλο τραύμα. Γιατί χωρίς τραύματα στην ζωή. Δεν γίνεται ζωή» ανέφερε αρχικά για να προσθέσει στην συνέχεια: «Η φυλακή δεν ήταν τραύμα, όχι. Φυλακή έχω κάνει πολλές φορές στη ζωή μου και, αν θες, να σου το αναλύσω. Όταν ήμουν στα βαγόνια για οκτώ ώρες, όρθιος, στρυμωγμένος, για να πάω από τη Ρώμη στο Μιλάνο.
Όταν έχω μπει σε πανσιόν μαζί με άλλα πέντε άτομα προκειμένου να χορέψουμε το βράδυ. Τι φυλακή; Τι να μου κάνει, τώρα, το κελί της φυλακής ή η ΓΑΔΑ; Αυτά ήταν luxury σαλόνια.
Κάπου εκεί ο ίδιος στάθηκε και στα παιδικά του χρόνια, τα οποία τα χαρακτήρισε τραυματικά. «Τα πιο μεγάλα τραύματα τα ζούμε σαν παιδιά. Μεγάλωσα σε μια συνοικία του Πειραιά, τον Κορυδαλλό ο οποίος με φιλοξένησε πολλαπλά. Μία γιατί μεγάλωσα εκεί μέχρι πριν φύγω για την Ιταλία, μετά πήγα φυλακή και μετά έδειξα το βιβλίο μου στο δημαρχείο Κορυδαλλού. Όπου τελικά ήταν τρεις πόρτες.
Η μια ήταν η φυλακή, η άλλη του δημαρχείου και απέναντι ήταν το σπίτι μου».
