Όταν ο Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε τον τάφο του Τουταγχαμών το 1922, στην Κοιλάδα των Βασιλέων, στην πόλη Λούξορ στη νότια Αίγυπτο, βρήκε το σώμα του φαραώ καλυμμένο με τα πέταλα ενός είδους νούφαρου, γνωστού ως μπλε λωτός.
Το λουλούδι περιέχει δύο ψυχοδραστικά αλκαλοειδή και πιστεύεται ότι καταναλωνόταν κατά τη διάρκεια ερωτικών αρχαίων τελετών, όπου οι συμμετέχοντες προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τη θεά Χάθορ.
Ως θεά του έρωτα και της μέθης, η Χάθορ λέγεται ότι παρείχε μια σύνδεση με το πνευματικό βασίλειο μέσω εκστατικών εμπειριών. Ήταν το επίκεντρο των λαϊκών λατρευτικών τελετών που διαρκούσαν εβδομάδες ολόκληρες κατά τη διάρκεια των οποίων οι συμμετέχοντες κατανάλωναν πολύ ποτό, χόρευαν και επιδίδονταν σε ερωτικές περιπτύξεις.
Μάλιστα, ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι οι νεαρές ακόλουθοι της θεάς έχαναν την παρθενιά τους με ξύλινους φαλλούς που στη συνέχεια προσφέρονταν στη θεά στη βασιλική νεκρόπολη της Ντέιρ ελ Μπαχάρι.
Οι αιγυπτιολόγοι πιστεύουν ότι αυτές οι ταραχώδεις τελετές τροφοδοτούνταν από κρασί που είχε εμποτιστεί με τον ψυχεδελικό μπλε λωτό. Στοιχεία για την πρακτική αυτή προέρχονται από αρχαίες πηγές όπως ο πάπυρος του Τορίνο, ο οποίος απεικονίζει το λουλούδι πάνω από τα κεφάλια γυναικών που επιδίδονται σε ερωτικές πράξεις.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι οι αρχαίοι Μάγιας λάτρευαν με παρόμοιο τρόπο ένα συγγενικό φυτό που ονομαζόταν Nymphaea ampla. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτές οι δύο ποικιλίες νούφαρων μπορεί να είχαν συγκρίσιμες επιδράσεις στη συνείδηση και τη σεξουαλική διέγερση, οδηγώντας σε εντυπωσιακά παρόμοιες πρακτικές και πεποιθήσεις στη Νουβία και τη Μεσοαμερική.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Ωστόσο, οι Αιγύπτιοι δεν χρησιμοποιούσαν τον μπλε λωτό μόνο στο σεξ.
Ιατρικοί πάπυροι αναφέρουν το λουλούδι ως συστατικό σε διάφορα παρασκευάσματα που αποσκοπούσαν στη θεραπεία ασθενειών του ήπατος και του στομάχου, ακόμη και στη θεραπεία του οιδήματος.
Ο μπλε λωτός αναφέρεται επίσης πολλές φορές στο αιγυπτιακό βιβλίο των νεκρών και πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν στις ταφικές τελετές. Για παράδειγμα, ορισμένα από τα ξόρκια σε αυτό το διάσημο νεκροτομικό κείμενο υπογραμμίζουν τη σύνδεση του λουλουδιού με την αναγέννηση και την αθανασία, ενώ η παρουσία του σε βασιλικούς τάφους μπορεί να αντιπροσωπεύει μια σύνδεση μεταξύ των φαραώ και των θεών.
Στη σύγχρονη ιατρική
Πρόσφατες χημικές αναλύσεις του γαλάζιου λωτού (Nymphaea caerulea) αποκάλυψαν ότι περιέχει ψυχοδραστικές ουσίες που προκαλούν παραισθήσεις, όπως αναφέρει το IFLScience.
Το 2000, αναγνωρίστηκαν οι δυνατότητες της μιας εκ των ουσιών ως θεραπεία για τη στυτική δυσλειτουργία, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μπορεί να είχαν κάτι στο μυαλό τους όταν χρησιμοποιούσαν το λουλούδι για να αυξήσουν τον αισθησιασμό τους.
Δυστυχώς, όμως, ο αυθεντικός αιγυπτιακός μπλε λωτός είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί στις μέρες μας. Η κατασκευή του φράγματος του Ασουάν στον Νείλο έχει θεωρηθεί ότι κατέστρεψε το ενδημικό περιβάλλον του φυτού, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί απειλούμενο είδος.
Παρόλα αυτά, τα προϊόντα μπλε λωτού διαφημίζονται και πωλούνται ευρέως στο διαδίκτυο, συχνά ως βοηθήματα ύπνου ή ηρεμιστικά. Ωστόσο, μια πρόσφατη ανάλυση από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ διαπίστωσε ότι αυτά τα εμπορεύματα συνήθως δεν περιέχουν μπλε λωτό, αλλά αποτελούνται από μια παρόμοια ποικιλία νούφαρου που δεν έχει ψυχοδραστικές ιδιότητες.
