Μπορεί η Ευρώπη -και ιδίως η Ευρωπαϊκή Ένωση- να αποκτήσει εκ νέου ηγετική θέση στην παγκόσμια αγορά της ψηφιακής τεχνολογίας; Ή θα παραμείνει πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα και όχι μόνο;
Αυτό ήταν ένα από τα βασικά ερωτήματα του φετινού MWC Barcelona, ενός εκ των μεγαλύτερων ραντεβού της παγκόσμιας αγοράς ψηφιακών τεχνολογιών, το οποίο διοργανώνεται από τον GSMA, ήτοι την παγκόσμια ένωση των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Και ο λόγος που διοργανώνεται στην Ευρώπη τα τελευταία 30 χρόνια είναι επειδή η Γηραιά Ήπειρος ήταν η ηγέτιδα δύναμη στο χώρο της κινητής τηλεφωνίας και οδηγούσε τις εξελίξεις. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πλέον και ήταν ένα σημείο στο οποίο στάθηκαν πολλοί από τους κορυφαίους ομιλητές στο συνέδριο.
«Η Ευρώπη έχει μείνει πίσω ακόμη και από τη Μέση Ανατολή στον τομέα της συνδεσιμότητας» ανέφερε o Laslo Toth, επικεφαλής Ευρώπης για τον GSMA ο οποίος μίλησε στο CNN Greece στο πλαίσιο του MWC Barcelona. «Και η συνδεσιμότητα είναι πολύ σημαντική για την ανταγωνιστικότητα» έσπευσε να προσθέσει ο κ. Toth.
Σύμφωνα με την άποψη των κορυφαίων τηλεπικοινωνιακών ομίλων της Ευρώπης (Deutsche Telekom, Vodafone, Orange και Telefonica), η Γηραιά Ήπειρος δεν έχει χάσει ακόμη το παιχνίδι της ανταγωνιστικότητας καθώς η αγορά είναι αρκετά μεγάλη και υπάρχει και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. Αλλά η αγορά είναι εξαιρετικά διασπασμένη και το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι διαφορετικό μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν οι βάσεις εκείνες που θα επιτρέψουν τη δημιουργία ενός οικοσυστήματος όπου θα αναπτυχθούν καινοτόμες ιδέες. «Υπάρχει έλλειψη μεγέθους και το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι απηρχαιωμένο» σημείωσε ο κ. Toth, προσθέτοντας ότι μία αρχή θα ήταν η αλλαγή των περιορισμών που θέτει η Κομισιόν αναφορικά με τις συγχωνεύσεις των τηλεπικοινωνιακών παρόχων.
Σύμφωνα με την άποψη των μεγάλων τηλεπικοινωνιακών ομίλων, το μέγεθος είναι απαραίτητο για την καινοτομία. Και αν υπήρχαν μεγαλύτεροι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι θα μπορούσαν να γίνουν και μεγαλύτερες επενδύσεις σε τεχνολογίες και ανθρώπινο δυναμικό, βοηθώντας την Ευρώπη να παραμείνει ζωντανή στον αγώνα δρόμου. Κάτι που ακούγεται μεν αρκετά ωραίο στη θεωρία, αλλά στην πράξη θα πρέπει να φανεί αν ισχύει.
Μία ενδιαφέρουσα σημείωση είναι πως δεν είναι η πρώτη φορά που οι μεγάλοι Ευρωπαίοι «παίκτες» ζητούν χαλάρωση του ρυθμιστικού πλαισίου. «Μοιάζει σαν να ζω τη μέρα της μαρμότας» παραδέχθηκε ο Tim Hottges, διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Telekom κατά τη διάρκεια ενός πάνελ που συμμετείχαν ακόμη οι ομόλογοι του σε Vodafone (Margherita Della Valle), Orange (Christel Heydemann) και Telefonica (Mark Murtra). Ο λόγος είναι ότι αυτό το αίτημα ακούγεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή στο πλαίσιο του MWC τα τελευταία 15 έτη χωρίς, όμως, μέχρι τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει δείξει διάθεση για αλλαγές.
Το διαφορετικό 2025
Από την άλλη πλευρά, οι τελευταίοι μήνες έχουν αλλάξει πολλά από τα παλαιότερα δεδομένα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η τεχνολογική υστέρηση αποτελεί βασικό θέμα συζήτησης, ιδίως από τη στιγμή που η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών γίνεται όλο και πιο εχθρική. Δύο εκ των μεγαλύτερων κατασκευαστών τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού είναι Ευρωπαίοι (Ericsson και Nokia) και δεν γνωρίζουν αν θα επηρεαστούν από τον επικείμενο «πόλεμο» των δασμών. Και φυσικά, η Ευρώπη έχει μείνει πολύ πίσω τόσο στο ΑΙ όσο και στο cloud. Από την άλλη πλευρά, όμως, για να «τρέξουν» όλες αυτές οι εφαρμογές χρειάζονται δίκτυα -τόσο κινητής όσο και σταθερής- και τον σχετικό εξοπλισμό και εκεί η ΕΕ έχει αρκετά «όπλα» ακόμη.
«Αυτή τη φορά, φαίνεται να υπάρχει πολύ περισσότερη πολιτική στήριξη» ανέφερε στο CNN Greece ο κ. Toth με τον GSMA να πιέζει για αλλαγές του πλαισίου και ενόψει του Digital Networks Act, το οποίο αναμένεται να δούμε μέσα στη χρονιά. Σύμφωνα με τον κ. Toth, η σωστή επιλογή θα ήταν να επιτραπούν οι συγχωνεύσεις εντός μίας χώρας καταρχάς για να περάσουμε μετά στο στάδιο της δημιουργίας πανευρωπαϊκών «παικτών». Συν την εναρμόνιση του ρυθμιστικού πλαισίου μεταξύ των κρατών – μελών της ΕΕ. «Το DNA δείχνει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση» επεσήμανε ο κ. Toth.
Το ερώτημα είναι πάντως σε τι βαθμό και σε ποιο επίπεδο υπάρχει πολιτική στήριξη σε αυτή την προσπάθεια των μεγάλων τηλεπικοινωνιακών ομίλων. Άλλωστε, θα πρέπει να επισημανθεί ότι στα τέλη της δεκαετίας του ‘00s, οι μεγάλοι όμιλοι είχαν σπεύσει να επεκταθούν σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ σε μία προσπάθεια να δημιουργηθούν τελικά 4 μεγάλα πανευρωπαϊκά σχήματα. Όμως, πριν από μερικά χρόνια άρχισαν τις πωλήσεις των δραστηριοτήτων τους, φθάνοντας πλέον στο σημείο κάθε μία από αυτές να έχει παρουσία σε ορισμένες μόνο από τις 5-6 μεγάλες αγορές. Οπότε αναρωτιέται κανείς αν το πραγματικό στοίχημα είναι να γίνει εφικτό να συγχωνευθούν μεταξύ τους.
